.jpg)
en eerlijk gezegd, ik vind het altijd heel boeiend om bij sollicitatiegesprekken aanwezig te mogen zijn. Het blijft vreemd om aan de andere kant van de tafel te zitten. Je ziet vaak dat de sollicitant wat zenuwachtig is en vaak snel begint te praten over het verkeer, het weer, of zoiets dergelijks. Het sollicitatiegesprek vond plaats in een eetcafé het was vooral een kennismaking en niet zozeer een vragenuurtje!
We gingen een hapje eten en waren met drie personen, de sollicitant, de manager van de afdeling en ik.
Op een gegeven moment betrapte ik mezelf erop dat ik begon af te dwalen met mijn gedachten. Informatie kwam niet meer echt binnen en ik begon zelfs te gapen (dat is écht vervelend). Moet ik erbij vertellen dat het ondertussen al laat was. Maar hoe kon ik opeens zo moe zijn?
Het gesprek ging nog even verder, ik kletste nog wat met mijn gesprekspartners en we gingen allemaal naar huis. Toen ik thuis kwam schoot me te binnen waarom zo'n gesprek soms: "volledig inkakt". De sollicitant stelde zelf niet of nauwelijks vragen.
Misschien kwam dit door de zenuwen en misschien was de sollicitant zo gefocust op zijn of haar antwoorden dat hij/zij vergat zelf vragen te stellen. Of was hij/zij misschien bang om "domme vragen" te stellen? Het antwoord moet ik je schuldig blijven. Maar wat kan een gesprek eentoning worden als je geen vragen terug krijgt.
Al was het een vraag geweest zoals; "Wat vind je van het eten?".
Je herkent het misschien wel vanuit een privé relatie waarin er altijd vragen worden gesteld vanuit één kant.
Kortom, onze tips: wees geïnteresserd, stel vragen en bedenk jezelf van te voren 'domme vragen bestaan niet', dit kan je helpen wanneer je bang bent voor afwijzing.
Lees hier welke vragen je kunt stellen tijdens een sollicitatiegesprek. Vragen die het altijd goed doen: 3 Sollicitatiegesprek Vragen
Deel jouw ervaring! 
